Guns Akimbo (2019)

Deze net gezien in de Sneak. Mijn god wat een film. Als je The running man(1987), The Hunger games, Death Race en bijvoorbeeld Saw op 1 hoop gooit krijg je dit. Maar dan ook nog eens met veel humor. De film neemt zichzelf nergens serieus en dat geeft hem nou net dat beetje extra. Kan je niet tegen bloed of geweld maar heb je genoten van een film als Deadpool ga hem kijken. Ik heb genoten.

Fijn ja. Je ziet ze niet zo heel vaak dit soort filmpjes, dus is het altijd wat bang afwachten of het ook echt leuk wordt. Had vooraf misschien niet zo heel veel vertrouwen in Howden, gelukkig is deze film stukken beter dan z'n eerste poging. Radcliffe is ondertussen lang verlosd van z'n Potter imago, Weaving heeft zich de afgelopen jaren echt wel in de kijker gespeeld. Voor dit soort rollen loopt er momenteel echt niemand beter rond. Fijn duo, aangevuld met een freaky villain en een heerlijke cameo van Darby. Tegenwoordig hoor je vaker spreken over maximalist cinema en daar valt deze netjes onder. Alles zo in your face en uitdrukkelijk mogelijk, met tollende cameras, filtertjes, animatie, slo-mo en eender wat er verder nog in de trukkendoos zit. Ik hou er wel van, zeker als het kundig is uitgevoerd. In de richting van films als Hardcore Henry, Crank, Scott Pilgrim en Shoot 'em Up. Meer moet je eigenlijk niet weten. 4.0* en een uitgebreide review

Drie keer Nix Guns Akimbo maakte mij, toen ik hier voor de eerste keer over hoorde, meteen enthousiast. Het was er tijdens de bioscoop release niet van gekomen om deze te bekijken, maar achteraf kan ik wel stellen alleen maar blij te zijn dat ik dit niet gedaan had. Naast anderhalf uur van mijn tijd (die veel langer leek te duren) was ik dan namelijk ook 10 euro voor een kaartje kwijt geweest terwijl ik hem nu gratis heb kunnen zien naar aanleiding van een corona weggeefactie van Pathé. Een geluk bij een ongeluk, want dit was niet veel soeps. Aanvankelijk was ik nog wel enthousiast te noemen, maar mijn enthousiasme begon steeds verder weg te ebben. Ik begrijp dat het verhaal hier slechts als kapstok dient en verder totaal niet relevant is. Deze dient alleen maar als een ingang voor de makers om volledig los te gaan, en was het probleem voor mij ook niet. Nee, ik doel hiermee eerder op het grotendeels ontbreken van succesvolle humor, en actie scènes die leeg en inspiratieloos aanvoelen. Het eerste moment dat de actie losbarstte was lekker maar de makers wiste vervolgens nooit goed door te pakken, waardoor de opzet en personages hun charme verliezen en Guns Akimbo veranderd in een draak om naar te kijken. Jammer, want Daniel Radcliffe deed het in de basis prima en ook het personage van Samara Weaving greep aanvankelijk mijn interesse. Deze werd al gauw minder toen, nadat haar personage Nix aanvankelijk nog werd weggezet als meedogenloze killer, vervolgens maar niet bij kon benen met Miles waardoor hij steeds nét van haar kon ontkomen. Personages reageren sowieso dom en onlogisch, zijn precies op het juiste moment op de juiste plek in dienst van het verhaal zonder dat het veelal ook maar enigszins plausibel aanvoelt. Daarnaast ligt de focus ook veel te sterk op het huidige internettijdperk waardoor Guns Akimbo over een paar jaar al hulpeloos verouderd zal zijn. 1,5*