Drive Angry (2011)

“Gimme one good reason I shouldn't shoot you in the face.” “I'm driving.” “You know what I mean!” Alleen al om Amber Heard verdient deze film vijf sterren... Nee grapje natuurlijk, maar op z'n minst twee sterren heeft ze wel verdient. En het haar van Nicholas Cage verdient al een recensie op zich. Drive Angry is voor de rest één grote klucht, en als je de film ook zo benadert valt er veel te genieten. De excessieve actiescènes, de accenten die de acteurs zich aanmeten, de humor, het over the top acteerspel van vooral Cage, Heard en Fichtner. Soms werkt een film gewoon omdat alle puzzelstukjes precies passen. En Drive Angry omarmt de gekte.

Ondanks de wat negatieve recensies de film toch maar een kans gegeven, uitzetten kan tenslotte altijd nog. Dat viel helemaal niet tegen. Natuurlijk geen diepzinnig verhaal en je leert er niets van, maar wel vermakelijk. Een echte mannenfilm die de betere lesbiennes ook wel kunnen waarderen . Lekker hersenloos schoppen, slaan en schieten met mooie (soms blote!) vrouwen, humor en prachtige, klassieke auto's. In mijn geval goed voor een avondje relaxen.

"You, fat fuck, come here!" "What did yo call me?" "I called you fat fuck. Better leave it at that, unless you wanna be called dead fat fuck." Inderdaad vermakelijke pulp, deze Drive Angry. Cage zit in een rol die hem op het lijf is geschreven. Met geblondeerde lange haren en stoppelbaardje. Amber Heard is de eye candy van dienst als wulpse opdienster genaamd Piper (what's in a name?). De ster van de show is haar 1969 Dodge Charger. William Fichtner is intrigerend als de mysterieuze Accountant. Hij geeft zowaar een David Lynch vibe aan deze film. Ook met de muzikale score zit het wel goed en de film bevat de nodige humor een knipoog momenten. De supernatural kul moet je er maar bijnemen. Leuk voor een avondje simpel vermaak met een koud biertje en grote zak chips erbij.