Mama (2013)

Victoria [Megan Charpentier] en haar jongere zusje Lilly [Isabelle Nélisse] wisten na de dood van hun ouders lange tijd te overleven in de wildernis. De rechter wijst hun oom Lucas [Nikolaj Coster-Waldau] aan als voogd, iets waar zijn echtgenote Annabel [Jessica Chastain] niet op zit te wachten. Toch doet Annabel haar best om de meisjes te laten wennen aan een ‘gewoon’ leven, maar al snel bekruipt haar het gevoel dat de “mama” waar Victoria en Lilly het over hebben geen verzinsel is, maar een boosaardige wezen dat het waarschijnlijk op haar gemunt heeft. Tienerhorror is geen horror, maar Muschietti zorgt in ieder geval voor een paar angstaanjagende momenten in de aanloop naar melodramatische ontknoping. Chastain, Charpentier en Nélisse zijn bovendien overtuigend en Javier Botet verdient een compliment voor zijn fysieke bijdrage als de Mama uit de titel.

Ach ach...ik houd van horrorfilms en houd het kort. Slap verhaal, slecht uitgewerkt en visueel afzichtelijk. Klopt geen moer van heel die mama maar ze kon mij zo weinig boeien dat ik het niet eens hoef te weten. Totaal geen chemie tussen alle acteurs wat het ook al niet beter maakt. Die rockchick vind ik juist leuk, erger mij alleen aan dat kapsel. Zonde van die knappe vrouw. Als je denkt dat het niet slechter kan.. jawel! Het einde! Het beetje reputatie wat nog te redden viel werd een afgang. Die mama ziet er zo slecht en belachelijk uit dat het hilarisch is. Had meer verwacht van Toro.

Mama begint vrij sfeervol en weet zeker in het eerste halfuur de interesse te wekken. De intromuziek riep een duister sprookjesachtige vibe op, en ook de cinematografie en de beelden sluiten aan bij die sfeer. Andy Muschietty regisseert uiterst kundig, en ook de invloed van Del Toro is zichtbaar op meerdere vlakken. Na dat eerste halfuurtje vervalt de film echter in heel standaard praktijken, en heb je simpelweg met een geestenfilm te maken. Het wordt nergens slecht in beeld gebracht, maar het is wel erg dertien-in-een-dozijn, en Muschietty leunt heel fel op flauwe jumpscares. Het einde gaat overboord, en weet de film niet echt sterk af te sluiten. Bovendien wordt de prima cast niet ten volle benut. Het personage van Jessica Chastain wordt wat vreemd in het verhaal geschreven, en de altijd geweldige Nikolaj Coster-Waldau wordt het grootste deel van de film simpelweg aan de kant geschoven. Dat is jammer, want het zijn prima acteurs, die met dit script niet al te veel konden aanvangen. Een voldoende krijgt de film wel, al was het maar voor de goed verzorgde technische kant. Voor Muschietty duidelijk een opwarmertje richting It, waar hij wel met een beter script/verhaaltechnisch fundament aan de slag kon. 3*.