Gettysburg (1993)

Het probleem met films over de Amerikaanse burgeroorlog is dat het echt voor een Amerikaans publiek gemaakt lijkt te zijn, of ze gaan er vanuit dat je er al veel vanaf weet of er een bepaalde interesse in hebt. Dan kan lastig zijn voor mensen die er niet veel vanaf weten. Waarvoor vechten ze nu, en vooral in het begin van de film, wie is nu wie. Als je er eenmaal in zit krijg je een prima film met een hele hoop details van een aantal momenten die plaatsvonden in de slag om Gettysburg. De film bevat veel dialoog, soms net even wat te veel. Dan is het vooral de zoveelste lange monoloog die even tegenzit. De film wil daar even te veel op je sentiment inspelen. Dat is merkbaar, alleen moet dat niet merkbaar zijn. Veel veldslagen zijn er niet, maar degene die er in zitten zijn wel erg lang. De choreografie had misschien iets beter gekund hier en daar, maar voor de rest ziet het er prima uit. Die kanonnen scene is echt schitterend in beeld gebracht. Ook het terugkerend element van broeders die tegen broeders vechten komt elke keer mooi terug. Iedereen is zat van de oorlog en snapt niet eens meer waarvoor ze nu vechten. Het meest heb ik nog wel genoten van het acteerwerk en de design van de film. Je kunt echt zien dat er veel aandacht is besteed aan props, sets en de kostuums. Iedereen ziet er echt authentiek uit. Je gelooft echt dat je naar de real deal zit te kijken. Ook het feit dat er op de echte locatie's is gefilmd maakt het net even wat echter. Daarnaast zitten alle acteurs er erg lekker in. Sheen als Lee is echt perfect. Berenger laat ook fantastisch werk zien. Jeff Daniels steelt hier echter de show. Misschien wel zijn beste performance ooit. Een must voor iedereen die interesse heeft in Geschiedenis of de Amerikaanse burgeroorlog. Echt iets leren doet de film niet. Al wordt in de film wel mooi uitgelegd. "Same land, same God, different dreams"

Met ruim vier uur speelduur een behoorlijke kluif en zeker niet overal even onderhoudend. Het spektakel is daarnaast niet bepaald virtuoos in beeld gebracht. Gelukkig is de cast dik in orde en zijn de dialogen van niveau. Bij vlagen erg saai en langdradig; sporadisch meeslepend en best spannend.

Gettysburg voor de herziening, en waar de film circa drie jaar geleden niet echt meteen een onuitwisbare indruk achterliet scoort de film aanmerkelijk beter deze tweede keer. De behoorlijke speelduur is nog steeds wel een issue, net als de bij tijd en wijlen schrijnend slechte soundtrack, toch maakt de film ditmaal een veel betere indruk met zijn veelvoud aan personages, achtergronden en redenen waarom ze moeten vechten, en eigenlijk allemaal tegen hun zin, een overmoedige of geestdriftige generaal daar gelaten. Er is het aloude beeld van kanonnenvlees, de kritiek op de hoge heren en de verspilling. Maar vooral het verhaal dat verschillende malen gebracht wordt over de duur van de oorlog en de enorme tol die verschillende slagen eiste is toch hetgeen wat me deze keer het meeste opvalt en boeit. Verder heeft Gettysburg het gebruikelijke beeld van sommige generaals die hun mannen liever niet opofferen tegenover officieren die het alleen om de roem te doen is, alle voors en tegens betreffende tactische besluitvorming op verschillende momenten, de trots en eer van verschillende officieren te mogen strijden uiteraard hoofdzakelijk uit traditionele families, maar beklijft toch ook vooral het beeld van een immense wanorde op het slagveld waar tactische en communicatie onmogelijk lijkt en winst of verlies een kwestie van geluk lijkt. En zo maakt Gettysburg een veel betere indruk en heb ik vooral meer voeling met hoe de makers het bedoeld hebben. Een halve ster erbij.