Ben-Hur: A Tale of the Christ (1925)

Wauw, wat een grandioos spektakel is dit en het doet echt niet onder aan de Heston-versie van 1959. Sterker nog, door de iets kortere speelduur (alsnog ruim 2 uur) loopt het verhaal lekker door en is er geen enkel moment wat saai is. De gallei-scenes en de chariot-scenes springen er bovenuit natuurlijk en zijn echt heel goed gemaakt. Bijzonder knap om die massale scenes te zien. Dat is toch altijd leuker en indrukwekkenderdan een CGI-publiek . Het bjibelse verhaal rond het leven van Jezus moet je overigens voor lief nemen, het kon mij in ieder geval niet storen.

Destijds één van de meest grootse producties aller tijden. Een budget van 4 miljoen dollar was voor die tijd astronomisch hoog en ondanks het grote succes was de film destijds niet winstgevend. Niettemin was de film baanbrekend voor die tijd en de vele massascènes die ze rijk is, weten zelfs op de dag van vandaag nog te imponeren. Ook de wagenrenscène is subliem in beeld gebracht. Ben-Hur is bijna 90 jaar oud en dat is er helaas wel aan af te zien. De film is zonder geluid en teksten worden middels kaderbalken weergegeven. Dit haalt wel enigszins het tempo uit de film en voor generaties die geluidsfilms gewend zijn, zal deze film een behoorlijke zit zijn. Ook is ze nog voor het grootste deel in zwart-wit en het acteerwerk is behoorlijk uitbundig. Hierdoor zal deze versie uit 1925 tegenwoordig dan ook alleen echte filmliefhebbers aanspreken. Maar als je de film puur beoordeelt op het tijdstip waarin ze is uitgebracht, dan kan je niet anders concluderen dat Ben-Hur: A Tale of the Christ een visueel meesterwerk is, die toch een behoorlijke invloed had op films die hierna kwamen, niet in de laatste plaats de versie uit 1959 met Charlton Heston.

De versie uit 1959 met een record aantal Academy Awards (Titanic en Lord of the Rings hebben er ook 11, maar bij Ben-Hur waren er minder categorieën) en na Gone with the wind de meest succesvolle film aller tijden als je de inflatie mee telt. Niet slecht voor een remake. Het boek uit 1880 was een bestseller en wat later werd ook de theaterversie een razend succes. Na de kortfilm begin vorige eeuw had je dan ook deze filmklassieker uit 1925. De duurste 'stille film' en je kan wel zeggen dat het mee MGM op de kaart heeft gezet en een enorme invloed had op latere films. Het lijstje aan figuranten dat later bekend zou worden (van Clark Gable en Harold Lloyd tot Carole Lombard en Douglas Fairbanks) is indrukwekkend. Ok, de film heeft de nodige prestige en invloed in de filmgeschiedenis. Is de film ook goed? Je moet natuurlijk wel houden van de stijl anno 1925 waar elke film uit die tijd wel mee te maken heeft. Vooral een acteerstijl die we minder gewoon zijn, zeker bij een drama als Ben-Hur. Misschien wel met de wetenschap van de mogelijkheden begin vorige eeuw, maken de grote scènes toch wel indruk. Het verhaal is even goed als dat uit 1959 en veel scènes zijn best wel de moeite. Voor wie zich niet zo stoort aan de acteermethode uit die tijd (mensen zagen het verschil nog niet tussen acteren op de planken waarbij je groots moet acteren, en de manier om dat voor een camera te doen) zal hier best van genieten. De film uit 1959 is weliswaar beter, maar heeft o zo veel te danken aan deze film uit 1925.