Black Out (2012)

De invloeden van Tarantino en vooral Guy Ritchie in deze Nederlandse productie evident present. Wat soms (Bij gebrek aan eigen visie?) wat geforceerd aandoet. Maar in zijn geheel vond ik deze film best te pruimen, vrij gedegen en onderhoudend, en vond ik op enkele uitzonderingen na, vrijwel al de acteurs het prima doen. Je zou eventueel kunnen stellen dat het de regisseur siert met deze on-Nederlandse aanpak, maar ontbeert hij vooralsnog een eigen signatuur.

Het ligt nogal voor de hand dat de namen Tarantino en Ritchie steeds worden aangehaald als het gaat om Black Out, want is het meer dan duidelijk waar men de inspiratie vandaan haalt voor deze misdaadkomedie. Je zou Black Out een prima hommage aan die films kunnen noemen, maar je kan net zo goed stellen dat Arne Toonen iets eigenzinniger en unieker mocht zijn qua stijl, het is nu wel een behoorlijke één op één kopie, iets minder Tarantino of Ritchie exact nadoen was sterker geweest. Alsnog is Black Out vermakelijk. Vooral fijn dat men flink uitpakt qua kleurrijke bijpersonages en bijbehorende bijrolacteurs. De hoofdrollen zijn niet zo boeiend, de rol van de mompelende Thiry deed me niet zoveel en de rol van Kim van Kooten was al helemaal nietszeggend. Maar de slingers van dit feestje worden opgehangen door types als Van Warmerdam, Classen, De Hoog, Cohen en Keijzer. Katja en Birgit Schuurman zijn marketingtechnisch handig, maar onbekendere actrices waren beter geweest in die rol. Zo badass zijn de gezusters Schuurman niet. Verder is Black Out vooral leuk vermaak. Het duurt allemaal niet te lang, bepaalde dialogen en visuele trucjes werken prima en vooral de actie is verrassend goed gedaan. 3,5 sterren.

Ex-crimineel Jos Vreeswijk [Raymond Thiry] wordt wakker in een hotelkamer met een zwaar verminkt lijf, maar heeft geen idee hoe hij daar terecht is gekomen. Onvermijdelijk wordt hij achterhaald door zijn verleden in de vorm van de psychotische drugsbaas Vlad [Simon Armstrong], een voormalige balletdanser, die eist dat Jos een lading cocaïne boven tafel haalt of anders... Toonens tweede speelfilm (na Dik Trom) is weliswaar nadrukkelijk geïnspireerd door de komische misdaadfilms van Quentin Tarantino en Guy Ritchie, maar mede hij houdt het tempo er uitstekend en mede dankzij een enthousiaste en nauwkeurig geselecteerde cast (waaronder Katja en Birgit Schuurman als Vlads ‘enforcers’ en Ursul de Geer als Jos’ harkerige advocaat) kan dit uitstekend op eigen benen staan. Willie Wartaal en de Eindhoven rapper Kempi scoren als de eigenaren van een hondentrimsalon die ondanks hun gebrekkige ervaring proberen een slaatje te slaan uit de chaos en Van Warmerdam is erg grappig als de cynische rechercheur. De finale op een bowlingbaan is memorabel.