Weg van Jou (2017)

Alweer een twijfelachtig basisplot: de irritante, ambitieuze Evi [Katja Herbers] is er vast van overtuigd dat ze wordt overgeplaatst naar Rio. Ze heeft zelfs al plannen gemaakt om met haar vriend Lennaert [Lykele Muus] te verhuizen, dus het komt als een domper als ze wordt overgeplaatst.... naar Terneuzen! Natuurlijk is Evi zo wereldvreemd (en Zeeuws-Vlaanderen zo karikaturaal neergezet) dat dit vele amusant bedoelde momenten moest opleveren. Zoals ik op basis van de trailer al verwachtte, slaat 'Weg Van Jou' daar de plank totaal mis. Het is de verschijning van Stijn [Maarten Heijmans] die de film leven in blaast. Uiteraard is het geen enkele verrassing hoe de film eindigt, bovendien duurt het onnodig lang voor het eindelijk zo ver is, maar Heijmans natuurlijke spel zorgt toch voor enkele rake momenten, ook omdat de chemie tussen hem en Herbers er duidelijk is en dat voegt toch een aangenaam vleugje romantiek toe aan deze verder behoorlijke flauwe romkom.

Weg van Jou Na een slecht begin vreesde ik even het ergste. Maar Weg van Jou is best vermakelijk, en zeker nadat het verhaal zich verplaatst naar Zeeland wordt het een stuk beter. Herbers en Heijmans zijn ook een leuk duo, en ondanks dat alle clichés over Zeeland langskomen zijn de beelden van de uitgestrekte landschappen en stranden schitterend. Wie wil er nou in Rotterdam wonen… Ik heb in ieder gelijk weer even zin om uit te waaien op het strand.

Een gezellig uitstapje naar Zeeuws-Vlaanderen, dat in mijn beleving veel meer bij België (Vlaanderen) hoort dan bij Nederland (Zeeland). Het voorspelbare verhaaltje doet er eigenlijk zoveel niet toe. Katja Herbers zet een prima hoofdrol neer in deze onthaastende film over de cultuurverschillen tussen mensen uit de Randstad en het Zeeuws-Vlaamse platteland met mooie opnamen van dat platteland en van het Verdronken Land van Saeftinghe. De film suggereert dat vanuit Terneuzen gezien Saeftinghe om de hoek ligt. Dat is natuurlijk niet zo. Er zit, schat ik, toch zeker 25 à 30 km tussen.