Anastasia (1997)

“She certainly has a mind of her own.” Uitstekende animatiefilm. Anastasia heeft qua verhaal weinig nieuws te bieden, maar dat hoeft ook niet als alles zo perfect wordt uitgevoerd. Mooie animatiebeelden, prima stemacteurs, wat romantiek, sfeervolle muziek en een sterke heldin. Anastasia is een krachtig personage en het is interessant om haar te blijven volgen. Minpunt is dat Rasputin een wat magere slechterik is en weinig dreiging uitstraalt. Maar daar staat veel goeds tegenover.

Hier een groot fan van animatie films en dit is echt 1 van mijn favorieten! Vind hem ook zeker met vlagen erg duister voor een animatie. Zowel Nederlands als originele versie veel gezien en stiekem is de Nederlandse de favoriet (wellicht door de nostalgie). Prachtige liedjes (Ernst Daniel Smid heeft Raspoetin ingezongen❤️) Had deze op 4 sterren staan, maar ik ga er echt 5 van maken.

Schattig. Anastasia was een kinderherinnering van mij eigenlijk, en dat soort films ga ik tegenwoordig toch wel met een twijfelachtige mindset in. Vroeger kan ik me herinneren dat ik met grote ogen braaf het verhaal mee aan het volgen was, maar nu vind ik het vooral een nostalgische ervaring die best onderhoudend weet uit te pakken. Misschien dat de animatie her en der wat verouderd is, maar in het algemeen is het technisch nog best indrukwekkend te noemen. De omgevingen en achtergronden worden magistraal getekend. Er wordt een best magisch geheel van een bestaande wereld gecreëerd die altijd wel weet te boeien. Al vanaf het begin voel je aan dat er daadwerkelijk wat liefde naartoe is gegaan. Leuke invulling van de personages ook. Niet bijster origineel uiteraard, maar wel charmante verschijningen die enkel door het gebruik van de stem al chemie hebben. Er worden behoorlijk wat goede keuzes gemaakt om de film mee in te spreken. Bekende acteurs, dat wel, maar met genoeg eigenzinnigheid ingesproken om geen enkel personage in de vergetelheid achter te laten. Verrassingen waren het einde en dat de film soms actief probeert zich te onderscheiden van soortgelijke films. Niet dat het echt een geheel eigen ding is, maar ik voelde de film op sentimenteel vlak een stuk meer dan soortgelijke films. Waarschijnlijk één van de weinige films waarin het zogenaamde wij-moeten-uit-elkaar moment echt werkte. Blijft toch altijd weer leuk om te zien. Ik vond het een aangename en plezierige ervaring. Hier kunnen tegenwoordige Disneys nog wat van leren, want het geldwolvengehalte heerst hier pakweg een heel stuk minder dan die ongeïnteresseerde nieuwere films. Overigens is een punt van kritiek vanuit mijn kant wel dat het verhaal rondom de schurk erg onbevredigend wordt uitgewerkt en de laatste confrontatie behoorlijk snel over is. Een schurk kan je eigenlijk te moeilijk verwaarlozen in films als deze. Verder een lieve film.