Ying Xiong (2002)

Onder regie van Yimou Zhang bevat deze kruising tussen drama en martial arts een goede cast met namen als Jet Li, Tony Leung, Maggie Cheung en Donnie Yen ( als is het jammer dat hij maar een vrij korte rol in deze film heeft ). De film kent een verhaal wat op een wijze wordt verteld dat verre van standaard is. Eigenlijk gaat het voornamelijk om flashbacks waar deze film om draait. Visueel een zeer mooie film, kleurgebruik is soms bijna adembenemend te noemen. Ook de locaties zien er mooi uit, als goed voorbeeld vond ik die scene dat er op het water werd gevochten. Ook mooi om te zien was dat gevecht met al die bladeren, die na dat gevecht zelfs van kleur verwisselden. Actiescenes zijn ook meer dan geslaagd, zelfs de druppels van de regen worden hier op fraaie wijze in betrokken.

Deze film slaat op werkelijk niet al te veel. Wat een lelijke kleuren, vaak monotone gevechten en het ergste van al is dat men hier geen rekening houdt met de wetten van de fysica. Zwaartekracht ooit al van gehoord? Vechten op water, vliegen over de toppen van de bomen, duizenden pijlen op 10 m² maar denk je dat de personages geraakt worden, nee hoor. O ja zwaarden die krom geslagen worden alsof ze uit plastic bestaan. 2 uitstekende zwaardvechters die zich even door een leger van 3000 man worstelen waarbij ze al omvallen voordat ze geraakt worden. Schilden die uit keramiek bestaan en zo bros zijn als een porseleinen vaas. Als je van ongeloofwaardige films houdt, hier heb je er een. Meer over the top als dit kan het bijna niet worden. Helaas is het ook geen Kung Fury en wordt het nergens grappig. Het eerste halfuur vond ik om te duizelen slecht, daarna komt er iets meer vooruitgang in het verhaal waardoor mijn stem nog net 1* zal worden. Wat mij betreft hopeloos overgewaardeerd.

Een plotontvouwing die ik me enigszins anders had voorgesteld. Het gaat letterlijk over de strijd met de drie huurmoordenaars en het verslag dat hierdoor werd gebracht aan koning Qin. Ben eerlijk gezegd niet zo voor die flying martial art en dat is hier niet anders. Spectaculair, dat zeker, en waarschijnlijk komt dat ook prima naar voren op groot scherm, maar voor mij schiet het soms zijn doel voorbij. Visueel spektakel dat overheerst ten koste van een degelijk verhaal... Decor nog redelijk, maar voor de rest is alles ondergeschikt aan de gevechten. Gevechten of scènes die totaal onlogisch zijn, niet louter het vliegwerk, maar ook de pijlenregen of het gevecht met het leger. De film staat er bol van. Soit, er is hier duidelijk een publiek voor gezien de scores. Ze kunnen er maar van genoten hebben.