Quatermass and the Pit (1967)

Cool! Prikkelt de fantasie en laat genoeg ruimte om zelf invulling te geven aan aspecten van het verhaal. Ik waardeer het intieme begin dat uitloopt op een rampenfilm. Erg intrigerend concept ook. Andere delen niet gezien, maar daar ben ik nu wel in geïnteresseerd.

Hammer gaat op de sci-fi toer, en het beviel me eigenlijk best wel. Tijdens werkzaamheden op het metrostation Hobbs End worden een aantal mysterieuze artifacten opgegraven, die van een buitenaardse oorsprong blijken te zijn, en die een link blijken te hebben met een aantal prehistorische schedels. Het verhaal over de aliens die mensen mede gevormd hebben en nu weer hun invloed doen gelden vond ik maar zo-zo, maar de mysterieuze sfeer en fijne old-school Britse Hammerlook maken dit toch tot een fijne kijkervaring. Ook de scenes tegen het einde met losgaande massahysterie komen erg goed over. Leuke verrassing.

Gokje bij de kringloop vooral vanwege de artdesign op de inlay omdat deze toch doet vermoeden dat je met een heus cult product te maken hebt, en onderdeel van een trilogie blijkt bij thuiskomst, en helaas niet de beste van de drie. Zondagavond toch maar even aangeslingerd in de hoop op iets aparts, en dat kreeg ik, maar echt super was het allemaal niet. Een zekere vlotheid kan de film niet ontzegd worden. Binnen minuten is de bomopruimingadienst ter plaatse om iets op te ruimen dat een V-wapen zou zijn. They wish! Want al snel blijkt er iets niet helemaal pluis aan dit ding. Bijzonder trouwens dat die ene geleerde een schedel uit de derrie trekt en zo weglopend, terwijl het fossiel onder de modder zit, weet hoeveel honderden jaren oud de schedel is. Het is een gemakkelijkheid die mede door de luchtige en vlotte sfeer te verteren valt. Wel een minpunt is dat de ontwikkelingen uitblijven. Wat is het? Wat gaat er gebeuren? Waar wil de film heen? En wanneer gaat het griezel element van start? Het duurt wel er lang voordat het potentieel van het gevonden ding losbarst in een War of the Worlds achtige pandemie. De aanloop er toe is veel en veel te lang en doet ernstig afbreuk aan deze film. Conclusie is dan ook dat hier veel meer uit te halen geweest was want een zekere degelijkheid en kwaliteit straalt het geheel wel uit, en uiteraard zijn de wezens zelf in het vaartuig je reinste cult. Quartermass and the pitt is dan vooral ook aardig te noemen voor een keer maar ook niet meer dan dat.