Brigadoon (1954)

Studiowerk. Naar Schotland afreizen zat er duidelijk niet in, toch zijn de decors best aardig. Niet dat het enorm realistisch oogt allemaal, maar je moet vaak toch twee keer kijken om zien waar de achtergronden beginnen. Accent van de dorpelingen is wat minder geslaagd, Amerikanen die Schots proberen praten ... erg vlot ging het niet. Verder een eenvoudig verhaaltje, met een eerder onverwacht goede afloop, gelukkig voor Kelly en fans wordt er nog een kwartiertje aangebreid en komt alles toch weer goed. Verder blijft mijn oorspronkelijke kritiek rond dit soort oude musicals staan. Niet zo slecht dat ik er 0.5* aan geef, daarvoor is het gehele sfeertje wat te blij en te gezellig, maar de muziekjes en dansjes spreken me niet echt aan. En dan blijft er niet zoveel over. 1.0*

Een heel leuk pretentieloze fantasy musical van het gouden duo Minelli & Freed. Fijne muzikale nummers en (Schotse) dansjes waartussen Gene Kelly ook nog eens zijn ding komt doen. Het hele uitgangspunt van de film - een dorp dat eens om de 100 jaar leeft en verder van de aardbodem verdwijnt - deed me denken aan een gelijkaardig verhaal dat te lezen staat in Niels Holgersson van Selma Lagerlof, of voor wie de serie gezien heeft, boek dat al dateert van 1906. Brigadoon schotelt de kijker onversneden Hollywoodiaanse romantiek voor, wat betreft de relatie tussen Kelly en Cyd Charysse. En ik voelde me helemaal meegezogen in de droom. Een heel belangrijke smaakmaker in deze film is Van Johnson, en de gortdroge humor die hem door het script is toebedeeld. Echt zalig, en vormt een prima tegenwicht voor een eventuele overdosis suikergoed. Ook grappig, maar niet intentioneel, het moment dat Harry Beaton aan zijn einde komt, beslist men om zijn dood te verzwijgen om de pret van de op dat moment aan de gang zijnde bruiloft niet te verpesten, die ondraaglijke lichtheid van het bestaan toch. Verstand op nul en genieten maar van deze film!

erg charmant en romantisch sprookje uitgevoerd als een musical met best wel leuke liedjes . Tommy en Jeff zijn op vakantie in schotland en verdwaald als ze plotseling een dorp ontdekken dat niet op de kaart staat . De inwoners lijken 200 jaar terug in de tijd te leven , Tommy voelt zich als snel thuis in het dorp , zeker als hij verliefd word op Fiona ,1 van de knappe vrouwen in het dorp . Hij zal snel een beslissing moeten nemen , wil hij blijven en zijn moderne leven in new york voorgoed vaarwel zeggen of toch terug naar het echte kille leven in de moderne tijd . Het geromantiseer van de oude tijd tegenover de kille afstandelijkheid van nu, gemixed met een romantisch liefdesverhaal is min of meer het hoofdthema van de film , de scene waarin hij weer terug is in new york ,en zijn aanstaande verloofde maar door blijft praten over zichzelf moet de kilheid van de moderne vrouw benadrukken tegenover de warme persoonlijkheid van Fiona . Natuurlijk is dit geromantiseerd, maar nietemin effectief uitgevoerd ,en wellicht zit er zelfs een kern van waarheid in . Toch mist het verhaal diepgang en had ik het gevoel dat er veel meer met dit thema had kunnen worden gedaan , toch jammer . Ook is het wel jammer dat Jeff's verhaal min of meer word afgekapt na zijn eigen romantische mislukking Nietemin een geslaagde romantisch verhaal met een happy end