The Head Hunter (2018)

Erg fijn dit. Voor geen geld, met een kleine crew, het bijna perfecte genrefilmpje maken. Downey is duidelijk een talent, eentje die nog meer van dit soort filmpjes mag maken. Maar het is geen film voor iedereen, zelfs niet pure genrefans, want Downey vraagt nét iets meer van de kijker. Vooral het fijn dat bijna niets wordt uitgelegd zal niet goed bij iedereen liggen. Het is allicht een gevolg van het budget, anderzijds is het ook gewoon een meerwaarde. Want The Head Hunter speelt met bekende fantasy en horror elementen, maar door niks expliciet uit te leggen wordt je verplicht om aandachtig te blijven. Visueel ziet het er geweldig uit, ook de soundtrack is op niveau en de acteur doet het ook gewoon erg goed. Lekker economisch, sfeervol en mysterieus. Knap filmpje dit, een voorbeeld voor een hoop andere regisseurs. 4.0* en een uitgebreide review

Minimalistisch niemendalletje. De dark medieval fantasy sfeer is goed gedaan en vraagt om meer; Maar meer krijg je niet want voor de rest een vage invulling waar je maar moet gissen waarover dit eigenlijk gaat. Ook het wezen dat de krijger najaagt (een kruipend hoofd dat op zoek is naar een lichaam) krijg je nooit echt te zien : ofwel kijkt de camera weg, ofwel wordt het beeld wazig. Flauw. Had beter gewerkt als kortfilm van 15 minuten. De poging is bewonderenswaardig, het resultaat niet.

Interessante genrecombinatie tussen fantasy, horror en drama. Regisseur Jordan Downey is onder de liefhebbers wellicht bekend vanwege ThanksKilling en het vervolg daarop, maar The Head Hunter is duidelijk andere koek. Het betreft een grauw en grimmig verhaal dat voornamelijk wordt onderbouwd via implicaties. Het vraagt je om aandachtig te blijven kijken om alle context te begrijpen, die vooralsnog weleens langs me heen wilde gaan. Het elixir, de kasteelhoorns die een bounty aangeven en het eindmonster dat het lichaam van zijn dochter opgraaft waren voorbeelden die ik pas na de film doorkreeg. Downey maakt het zichzelf moeilijk door met weinig middelen een redelijk authentieke setting op te willen bouwen, maar brengt het zich er meer dan degelijk vanaf. De sfeer hangt sterk en de tweede helft is indrukwekkend creatief qua vormgeving. Jammerlijk is de wat teleurstellende finale waar op het vlak van tempo lang naartoe wordt gewerkt. Uiteraard wordt het met liefde vormgegeven, maar een echt sterke climax is het niet. Daarnaast, ondanks het goede acteerwerk van Christopher Rygh, wordt het hoofdpersonage nergens bijzonder interessant. The Head Hunter is naar mijn optiek een erg mooi voorbeeld van een film die ondanks het kleine budget een erg gaaf eindresultaat heeft weten te bereiken. Zorg ervoor dat je in de juiste bui bent als je aan deze film begint, want het trage tempo en gebrek aan inhoudelijke onderbouwing vragen je volledige concentratie.