In Search of Darkness (2019)

Deze monumentale documentaire over de ontwikkeling van de horrorfilm in de jaren '80 is een must voor iedere horrorliefhebber. David A. Weiner kiest voor een chronologische structuur waardoor elke episode begint met een bloemlezing uit de populairste, meest invloedrijke horrorfilms uit het betreffende jaar. Daarna richt hij zich op een specifieke ontwikkeling in het horrorgenre die van invloed is geweest op de filmkunst of op cultuur in het algemeen. Zo is er ondermeer aandacht voor de complexe special effects van o.a. Rick Baker en Tom Savini, voor de unieke rol die vrouwen innamen in het genre (met zinvolle bijdragen van o.a. Heather Langenkamp en Caroline Williams) en voor de invloed van VHS en kabel-TV. Houdt pen en papier bij de hand om de titels op te schrijven die je nog niet kende en geniet van de vele filmfragmenten voorzien van vele iconen uit het genre waaronder John Carpenter, Tom Atkins, Kane Hodder en Doug Bradley. Mijn favoriete scène? Crispin Glovers dans in Friday the 13th: The Final Chapter.

Met bijna 4 1/2 uur een hele kluif en veel van de besproken films komen er een beetje bekaaid af, maar afgezien daarvan is deze verkenning van horrorfilms- en trends uit de jaren '80 bijzonder onderhoudend en vaak erg grappig. Tientallen films komen aan bod, van absolute rommel tot meesterwerken. Van de interviews met de betrokkenen zijn die met Tom Atkins toch wel mijn favoriet. Wat een toffe gast is dat toch.

Zeer vermakelijk. Het is toch iets met 80's horror: mijn grootste favorieten zul je in dit decennium niet vinden, maar het is ontegenzeggelijk gevuld met films waar je een zwak voor hebt. Soms campy, soms vernieuwend - met de nodige voortborduursels ontspringen hier vele franchises en het formulewerk in het algemeen - maar de vermakelijkheidsfactor zit er vaak wel in. Niet zelden voorzien van een komische inslag en zeker op het gebied van effecten wordt er in deze 10 jaar ook een sprong gemaakt. Aan het woord zijn een dozijn makers die de fragmenten van de kopstukken van het decennium aan elkaar mogen praten. Nooit écht kritisch, want horror is toch veelal een veld van bevlogen enthousiastelingen. De speelduur is aan de lange kant, maar voor mij was het perfect aangezien er naast de bekende titels ook films aan bod komen die bij mij onder de radar bleven. Bovendien voelt het nergens gehaast om er zoveel mogelijk in te krijgen, waardoor het geheel een organische flow van commentaar en getoonde fragmenten wordt. Er wordt per jaar bij een handvol titels stilgestaan, soms over de invloed van de betreffende film, soms een anekdote achter de schermen. Daarnaast wordt ieder jaar ook stilgestaan bij een kenmerkend thema uit het genre en welke films daaraan bijgedragen hebben. Het vormt een constant vermakelijk geheel. Voor de liefhebber uiteraard, maar dat is waarschijnlijk iedereen die deze docu opzet. Soms wat zelfverheerlijkend, zowel per film als over het genre als geheel maar in die idolatie zit juist een groot deel van de charme. Ik heb weer een paar titels aan de watchlist kunnen toevoegen. 3,5*