Share
Genre: Drama
Duration: 108 minuten
Alternative titles: The Mirror / De Spiegel / Зеркало
Country:
Soviet Union
Directed by: Andrei Tarkovsky
Stars: Margarita Terekhova, Ignat Daniltsev and Larisa Tarkovskaya
IMDb score: 7,9 (53.354)
Releasedate: 7 March 1975
Zerkalo plot
A dying man reflects on his life: his childhood during the Second World War, his increasing independence during his adolescence, and later a painful separation in his family. He also thinks back to the changes in his environment during his life.
Actors and actresses
Natalya / Maroussia - the Mother
Ignat / Alexei - 12 Years Old
Nadezha - Mother of 12-Year-Old Alexei
Lisa
Forensic Doctor
Printery Director
Nanny / Neighbour / Strange Woman at Tea Table
Rifle Shooting Instructor
The Father
Aleksei - 5 Years Old
Reviews & comments
Onderhond
-
- 87343 messages
- 12240 votes
5 jaar later uiteindelijk de laatste 60 minuten maar een keer erbij genomen. Uiteindelijk vallen visueel enkele scenes op. De eerder genoemde scene met al het water en de plaaster die van het plafond valt. Maar ook op het einde enkele mooie shots, hoogtepunt zijn de wapperende gordijnen in mooi, contrastrijk zwart/wit. Daarbuiten blijft het jammer genoeg een visuele leegte voor mij. Zowel camerawerk als compositie als kleurgebruik vind ik ondermaats, de stilering (voor zover die er nog was) doet mij compleet niks. Maakt de film visueel ook inconsistent aangezien Tarkovsky met nogal wat technieken aan de slag gaat binnen één film. Verder doet deze film mij ook compleet niks. De basis is er makkelijk uit te halen, al kan ik de archiefbeelden nog steeds slecht plaatsen en vind ik ze daarmee ook redelijk overbodig. Het spiegel-idee komt op meerdere niveaus terug (letterlijk in beeld, vrouw/moeder, als film van Tarkovsky) maar weet mij op geen enkel moment, in geen enkele variant te boeien. Voor sommige mensen is dit diep filosofisch, ik vind hier gewoon niks terug dat mij ook maar een klein beetje kan boeien. Afgezien van enkele mooie visuele momenten. Voor mij blijft Zerkalo vooral audiovisuele poëzie die tig keer te klassiek is om mij verder te behagen. De gedichten, Bach, Vermeers ... ik schuifel wel het Museum van Moderne Kunsten in. 1.0*
5 years later, finally took the last 60 minutes only once.
In the end, a few scenes stand out visually. The aforementioned scene with all the water and the plaster falling from the ceiling. But also at the end some nice shots, the highlight are the fluttering curtains in beautiful, contrasting black and white.
Beyond that, unfortunately, it remains a visual void for me. I find the camera work, composition and use of color to be substandard, the stylization (as far as it was still there) doesn't do anything for me. Also makes the film visually inconsistent as Tarkovsky uses quite a few techniques within one film.
Other than that, this movie doesn't do anything for me. The base is easy to remove, although I can't place the archive images well and I therefore find them fairly redundant. The mirror idea reappears on several levels (literally in the picture, wife/mother, as a film by Tarkovsky) but at no time, in any variant, does not captivate me.
For some people this is deeply philosophical, I just don't find anything here that can interest me even the slightest bit. Apart from some nice visual moments.
For me, Zerkalo remains above all audiovisual poetry that is a hundred times too classical to please me further. The poems, Bach, Vermeers ... I shuffle into the Museum of Modern Art.
1.0*
Fisico (moderator films)
-
- 9148 messages
- 5036 votes
Andrei Tarkovsky maakt geen eenvoudige films. Mijn derde intussen en Andrey Rublev staat ook nog zeker op mijn verlanglijstje. Ook door deze Zerkalo heb ik me moeten doorheen worstelen. Ik hou wel van een filmuitdaging, maar hier ontging het me soms waar de film naartoe wou. Het betreft een persoonlijk werk van Tarkovsky, maar mist een duidelijk plot en uitgewerkte personages, bewust wellicht. Sowieso wel enkele mooi beelden en shots zoals de brandende schuur, de weerspiegeling van de jonge dame als oude vrouw, enz ... Ook merkte ik in het huis in het begin van de film de filmposter van Andrey Rublev op, hehe. Het is een film geworden vol herinneringen van Tarkovsky, zo blijkt, gekruid met poëtische bewoordingen en filosofische monologen. Technisch en qua montage wel knap. Denk bvb aan de dromerige scène in het begin van de film met de wandelende man en de opstekende wind dat door het gras waait. Een aantal bizarre scènes ook, ongemakkelijk en kunstig tegelijkertijd. Maar al bij al maakte het te weinig los bij mij. Wel een film om op terug te blikken en de mooie scènes in herinnering te brengen, maar als film zelf in zijn geheel, neen, dat net niet.
Andrei Tarkovsky does not make simple films. My third in the meantime and Andrey Rublev is definitely still on my wish list. I also had to struggle through this Zerkalo. I like a movie challenge, but here I sometimes missed where the movie was going. It is a personal work by Tarkovsky, but lacks a clear plot and elaborate characters, perhaps deliberately.
In any case, some beautiful images and shots such as the burning barn, the reflection of the young lady as an old woman, etc ... I also noticed the movie poster of Andrey Rublev in the house at the beginning of the film, hehe.
It turned out to be a film full of Tarkovsky's memories, it turns out, seasoned with poetic wording and philosophical monologues. Nice technically and in terms of installation. Think for example of the dreamy scene at the beginning of the film with the walking man and the rising wind that blows through the grass. Some bizarre scenes too, awkward and artful at the same time. But all in all, it didn't loosen up enough for me. A film to look back on and to remember the beautiful scenes, but as a film itself as a whole, no, not that.
Roger Thornhill
-
- 5715 messages
- 2278 votes
Tegenwoordig is er met internet, bonus-features op DVD's (hoewel niet op míjn uitgave) en boeken van en over Tarkovski een overdaad aan informatie beschikbaar, maar toen ik deze film begin jaren 80 in een filmhuis voor het eerst zag (en toen de titel niet als Zerkalo maar nog als Serkalo werd weergegeven), was er noch vooraf noch achteraf ook maar enige externe bron om deze film te duiden. Toch was ik al onmiddellijk gegrepen door de onvoorstelbaar mooie beelden (het plafond waardoorheen het water in bakken naar beneden komt, de vrouw die in slow-motion haar haren wast, de lang aangehouden close-ups, de flits van een kip die door een ruit breekt, de vrouw die boven het bed zweeft), de zorgvuldige geluidsband (het ruisen van de wind in het hoge gras, het kraken van verse sneeuw onder laarzen) en de prachtige Margarita Terechova. Met name die beelden maakten diepe indruk: het leek wel alsof Tarkovski een onderbewuste wereld vorm gaf door het tonen van beelden en symbolen die misschien geen rationele samenhang hadden, maar die doordat ze waren ontsproten aan één (zíjn) brein (geest, hart) toch allemaal een unieke geldigheid en daardoor ook samenhang hadden. Jaren later lees ik dat het dus zou gaan om een man die vanaf zijn sterfbed terugkijkt op zijn leven, en hoewel ik daar op het einde van de film wel enig "bewijs" voor vind blijft de film ook zonder die plotmatige uitleg voor mij vooral een droomachtige ervaring die mij laat scheren langs andermans (Tarkovski's) onderbewustzijn. Bij deze filmmaker is dat altijd al meer dan genoeg.
Nowadays there is an abundance of information available with the internet, bonus features on DVDs (though not on my issue) and books by and about Tarkovsky, but when I first saw this film in an art house in the early 80s (and then the title not as Zerkalo but still as Serkalo), neither before nor afterwards was there any external source to interpret this film. Yet I was immediately captivated by the unimaginably beautiful images (the ceiling through which the water comes down in tubs, the woman washing her hair in slow motion, the long-duration close-ups, the flash of a chicken passing through a window breaks, the woman floating above the bed), the careful soundtrack (the rustle of the wind in the tall grass, the crunch of fresh snow under boots) and the beautiful Margarita Terechova. Those images in particular made a deep impression: it seemed as if Tarkovsky was shaping a subconscious world by showing images and symbols that may have no rational coherence, but which, because they had sprung from one (his) brain (mind, heart) nevertheless all had a unique validity and therefore coherence. Years later I read that it would be a man who looks back on his life from his deathbed, and although I do find some "evidence" for that at the end of the film, the film remains for me, even without that plot-wise explanation. dreamlike experience that lets me skim past someone else's (Tarkovsky's) subconscious. That is always more than enough for this filmmaker.
Latest News
2024's biggest movies - Everything you need to know about Beverly Hills Cop: Axel F
It's Always Sunny in Philidelphia Streaming UK: How to watch
Mark Wahlberg confirms why he wasn't in Ocean's Eleven
WATCH: The terrifying new trailer for Speak No Evil starring James McAvoy
More to explore
Shoah
Documentary / War, 1985
3 comments
Sátántangó
Drama, 1994
3 comments
Soy Cuba
Drama, 1964
3 comments
Dersu Uzala
Adventure / Drama, 1975
3 comments
Idi i Smotri
Drama / War, 1985
3 comments
Napoléon Vu par Abel Gance
Biography / Drama, 1927
Related keywords
poetrywindworld war iicigarettefield spanish civil war (1936-39)forestflashbackcigarette smokingnatureillnesschildhoodmemoirsmother son relationshipmemoriestarkovskyarchive footage
Trending Movies
About MovieMeter
MovieMeter aims to be the largest, most complete movie archive with reviews and rankings, in the World. Our team of journalists delivers the latest news for movies and TV shows. Click here to read more about us.
Social media
- Sign up |
- Contact Us |
- About Us |
- Advertise |
- Privacy |
- Disclaimer |
- RSS Feed
© 2024 MovieMeter B.V.