Blues Brothers 2000 (1998)

Tja, super origineel kan je deze film zeker niet noemen en volgt dus grotendeels dezelfde lijnen als z'n voorganger. Wel leuk dat grotendeels de cast terugkeert in dit deel. De liedjes waren leuk en passen wel bij de stijl van de voorganger. De humor in deze film vond 'k zeker niet slecht en 'k heb toch een aantal keren moeten lachen. Zeker geen slecht vervolg en ligt dus in de lijn van z'n voorganger, alleen is die wel iets beter.

oke het is geen deel 2, tenslotte is John er niet bij. Maar toch wederom genoten van de muziek, sfeer en herinneringen aan de tijd voor volwassenheid.

Zo slecht vond ik het nu ook weer niet. Vooral de muziek maakt veel goed. Deze sequel is een eerbetoon aan de overledene Belushi, Calloway en Candy die de dienst uitmaakten in de eerste film. Landis behoudt dezelfde format, maar dan met een minder resultaat dan het origineel (4,5*). Alles uit de eerste film komt weer aan bod : de non, Goodman die Belushi vervangt (niet met succes), de achtervolgingen door de politie en uiteraard een hoop indrukwekkende namen uit de muziekwereld. Ik miste de aanstekelijke sfeer van het origineel en dat heeft veel te maken met de afwezigheid van John Belushi maar ook met de toevoeging van enkele dwaze elementen. Zo is de scène met James Brown in die tent, waarin de sheriff plots in een blues brother verandert een pijnlijk "oh my god" moment. Maar met artiesten als Clapton, Erykah Badu, Aretha Franklin en B.B. King worden muziekliefhebbers in de watten gelegd en is veel van de pijn vergeten.