Colette (2018)

Nu #kunnenzijnwiejebent door de Belgische nationale omroep tot kerstthema is uitgeroepen, kan ‘Colette’ niet relevanter zijn. Voorvechtster van vrouwenrechten, gendervrijheid, het doorbreken van seksuele conventies en tegelijk (zij het slechts een beetje?) avant-gardiste binnen het kunstenaarsmilieu: een mens vraagt zich af waarom Sidonie-Gabrielle Colette vandaag geen ronkende naam is waar kunsthistorici geen genoeg van kunnen krijgen. Omdat…Colette een vrouw was, in een tijd toen vrouwen per definitie in de schaduw van mannen moesten opereren? Zo bleef haar gevecht op velerlei fronten een guerrilla, een schermutseling in de achterhoede, een langzaam gevoerde strijd die tot op vandaag voortduurt…doch waar zij wel degelijk het fundament voor heeft gelegd! Keira Knightley zet het titelpersonage neer zoals ze moet geweest zijn: tegendraads en uitdagend, maar ook kwetsbaar en hoogst intelligent. Per ongeluk voegt Knightley er haar onweerstaanbare uiterlijk aan toe. Et voilà, ziedaar het recept voor een prachtige historische film. Hoewel Wash Westmoreland (wie?) netjes binnen de lijntjes van de traditionele genrefilm kleurt, is de cinematografie geraffineerd, de muziek intrigerend (Thomas Adès horen flirten met Ravel, Satie en bij uitbreiding het fin de siècle als smeltkroes van romantiek en impressionisme...heerlijk!) en het tempo nagenoeg perfect. Kraaknet vakwerk dus, evenwel verlevendigd dankzij acteurs, regie en compositie. Kijken, kortom! 3,5*

Degelijke biografische film over een schrijfster wiens naam ik wel kende, maar waar ik eigenlijk niet veel meer van wist. Eén van de thema's, een vrouw die werk produceert onder de naam van haar echtgenoot (geen spoiler, want al in de omschrijving op deze site) is iets dat ook voorkomt in de film Big Eyes. Het personage Colette is in ieder geval interessant, en goed neergezet door Knightley, van wie ik over het algemeen niet echt een groot fan van ben. Ook prima acteerwerk van tegenspeler West, overigens, die een rol met behoorlijk wat charisma neer weet te zetten. Het is alleen jammer dat deze film niet in het Frans is, net zoals Girl with a Pearl Earring eigenlijk in het Nederlands had gemoeten en Amadeus in het Duits. Helaas onvermijdelijk, want sterren zoals Knightley spreken waarschijnlijk niet voldoende over de grens, waardoor je op minder bekende acteurs uitkomt en voor een filmstudio zijn bekende sterren waarschijnlijk commercieel gesproken een mist. Audiovisueel verder redelijk, waardoor ik op 2,5* uitkom.

Deze biografie eens bekeken en het was niet mis. Ik had nog nooit over deze vrouw gehoord, maar het was toch eens interessant om gezien te hebben. Cast het prima en de film zag er goed uit. De speelduur was lang, maar vervelen deed het niet.