Rewind (2022)

Abominabele of belabberde acteerprestaties. Cemi hebben duidelijk een broertje (en zusje) dood aan acteren. Als je hun YouTube clips beziet, niet abnormaal en dat zullen ze zelf ook wel beseffen. Met enorm lage verwachtingen naar de bioscoop getrokken, want mijn dochter van 10 wou hem perse zien. Voor mij hoefde het niet echt. Met die gedachte van ”het kan alleen maar meevallen” heb ik me op zich niet verveeld. Ik vind Cemi best aimabel naast alle andere eigenschappen van onder meer vervelend en druk. De chemie is wel aanwezig tussen beiden. Uiteraard op maat van kinderen en ik heb gevoel dat ze het best oprecht menen. Of ze daarmee een film verdienen is dan weer een ander verhaal. Je zal maar die veelbelovende cineast zijn met beperkt budget die van de VAF geen release krijgt of maar geen producer vindt. Voor de rest viel het wel mee. Gelukkig waren die popups beperkt al vreesde ik voor het eerst na de eerste 10 minuten. Hier en daar wel iets leuks. 1996 bracht toch nostalgische momenten voor me. Een tiener vandaag vraagt zich wellicht af uit welke prehistorie we komen. Op zich is er niet zoveel veranderd en tegelijkertijd is de sprong gigantisch, vooral op vlak van technologie. Gelukkig belandden ze niet 100 jaar eerder. Dat had ontegensprekelijk het einde van Cemi betekend. 2,0* dus, voor Rewind hoeft dat niet eens slecht te zijn… Zo’n gezellig vader-dochtermoment zonder zoon en vrouw is ook veel waard.