The Tortured (2010)

Weer een aardig tussendoortje van een regisseur die waarschijnlijk ook moest afreageren op die vieze (kinder)verkrachters. Om te beginnen is het heel apart en fragmentarisch geschoten en het sfeertje is alweer lekker vlot en rauw. Het verhaaltje is weer simpel: een zoontje van een echtpaar word ontvoerd door een zwaar gestoorde psycho die in zijn eigen wereldje leeft en uiteindelijk vermoord. Ouders besluiten met horten en stoten wraak te nemen, en wanneer ze de dader in handen hebben, kunnen we weer een paar lekkere martelingen voorgeschoteld te krijgen. En als kijker is het altijd wel weer erg leuk om ernaar te kijken, want dat soort monsters verdienen gewoon niet beter. Ik zie trouwens hier ook best wel veel overeenkomsten met de Canadese 7 days: het plot komt op hetzelfte neer en de manier hoe die psycho ontvoerd word ook. Al was 7 days wel weer ietsje beter. Dit is gewoon weer effe een vlot tussendoortje. Het einde was ook best wel vaag: Eerst zou je als kijker denken dat de ouders de verkeerde dader te pakken hebben gehad, aangezien er twee gevangenen in dat politiebusje zaten, maar uiteindelijk hadden ze toch dan weer wel de goede. Was die rol van die andere gevangene dan niet een beetje overbodig? 3,0*

Als je het origineel even van je af zet ( niet moeilijk als je het Franse origineel niet gezien hebt natuurlijk) En je de Amerikaanse sentimenten voornamelijk in het begin, door de vingers ziet ( ze hebben immers een functie ) Dan is dit een middelmatige grove horror film,die door de korte speelduur nog redelijk te doen is . De torture scenes zijn soms heftig,maar red de film niet. Dit alles bij elkaar een 2,5 voor mij.

Lekkere wraak film, of toch niet... Het komt langzaam op gang, de eerste 30 minuten gaat alleen over het verwerken van  de dood van hun zoontje. Met beelden laten ze het verhaal zien. Maar wanneer ze het plannetje uitvoeren begint het pas. De ontvoering van de dader is te makkelijk, of te moeilijk want ze hadden de verkeerde. Leuke twist, je kreeg gewoon meedelijden met de gemartelde man, toen hij zijn briefje liet zien en zichzelf ophing. De martelscènes zagen er prima uit, ja ze konden er meer meedoen, maar ik vond het niet slecht, vooral die droom/nachtmerrie scène. Ik denk dat als je de film nog een keer ziet, dat je met andere ogen ernaar kijkt en dat je het alleen maar zielig vind dat ze de verkeerde te pakken hadden. Nu heb je dat alleen op het eind. De martelscénes zagen er oké uit. De twist mag er wezen. Maar de rest zag er te gehaast uit. Muziek kon beter, acteerwerk ook.