Not without My Daughter (1991)

Heb deze film voor de 2e keer gezien. Wel met een iets andere kijk erop dan de eerste maal. 20 jaar geleden dacht ik door deze film: jeetje wat een klote land en mensen, je zal er maar zitten en dit meemaken als vrouw. Maar deze film is uit Amerikaans standpunt gemaakt en dat is er best goed aan te merken... De familie van Moody blijkt streng islamitisch te zijn, hetgeen een totaal verkeerd beeld geeft van de doorsnee Iraniërs. (Heb zelf een relatie gehad met een Iraanse dus ik weet er iets van). Je moet weten dat zeker 90% van de Iraniërs hun eigen vredelievend geloof heeft (het zoroastrisme) en totaal niets heeft met de islam die het regime hen probeert op te leggen sinds de revolutie in 1979. Deze mensen zijn trouwens altijd voorstander geweest van de koning onder wie Iran een welvarend en eerder westers land was. Dus voor de duidelijkheid, Iran bestaat niet uit Moody's en zijn familie, dit is slechts een kleine groep. Verder blijf ik de film wel nog steeds goed vinden. Echt zo een televisie drama en aardig gespeeld door Sally Field. 3,5 sterren

Wat een top vrouw zeg, echt diep respect voor wat zei bereikt heeft in die omstandigheden waar ze in zat. Mooie vertelde film met goede acteurs en ook realistisch gebracht. De film verdiend een hogere score ook omdat dit nog steeds actueel is in 2019.

Een Amerikaanse getrouwd met een Iraniër wordt in het Iran van Khomeini door haar echtgenoot gegijzeld samen met haar dochter na een familiebezoek. Ze wil maar één ding : er alles aan doen om uit dit vreselijke land ontsnappen. Het wegnemen van Betty's vrijheden en rechten grijpt naar de strot. Wanneer ze in een koranschool zit kwam dit echt surreëel over voor mij. Positief is ook dat er Iraniërs getoond worden die absoluut tegen het opgelegde fundamentalisme waren; het zijn die mensen die Betty hielpen. Iran is nu veel verbeterd en stelt zich ten volle open voor het westen. Het is een land die voor een mooie toekomst staat en als één van de nieuwe economieën aanzien wordt. Hopelijk kunnen ze na hun donkere jaren nu als voorbeeld fungeren voor moslimlanden. Hoewel de film teruggrijpt naar gebeurtenissen uit 1984, sta ik er toch bij stil dat zo'n toestanden wellicht nog kunnen voorkomen ergens ter wereld. Goede film, minder manipulatief en sentimenteel dan ik verwachtte, helaas niet vrij van karikatuur wat Iran betreft. Molina was geknipt in zijn rol als Iraniër en Field zet één van de sterkere rollen uit haar carrière neer.